Bir süredir geçimsizlik yaşayan çift, Aile Mahkemesi’ne müracaat etti. Tarafları dinleyen Mahkeme, karı – kocayı eşit kusurlu bulup, tarafları boşadı. Kararı davacı – karşı davalı kadın temyiz etti. Emsal nitelikte bir karara imza atan Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, “On tane karı bulurum ama bir ana bulamam” diyen kocayı ağır kusurlu saydı.
Kararda şöyle denildi:
“Mahkemece, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda tarafların eşit kusurlu olduğu gerekçesiyle davalı-karşı davacı kadının tazminat talepleri reddedilmiştir. Oysa ki, ilk derece mahkemesince kadına yüklenen ‘Elindeki bıçak ile davalıya saldırma’ vakıasından sonra evlilik birliği devam etmiştir. O halde davacı erkeğin, kadının bu kusurlu davranışını affettiği ve en azından hoşgörü ile karşıladığının kabulü gerekir. Affedilen ve hoşgörülen olaylar karşı tarafa kusur olarak yüklenemez. Mahkemece tespit edilen ve gerçekleşen olaylara göre eşine ‘Sürtük, kaltak’ şeklinde hakaret eden, ‘Yüzüğünü bırakıp eşyalarını da alıp git’ diyerek evden kovan, eşini kastederek tanığa, ‘Nerede kaldığı, ne yaptığı belli değil, ben 10 tane karı bulurum, ancak bir tane ana bulamam’ dediği anlaşılan erkeğin, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda ağır kusurlu olduğu anlaşılmıştır.
