Ben, 37 yıllık evliliklerinin ardından aniden karısı Anne’den boşanmaya karar verdi, sebebi ise kendinden çok daha genç sekreteriyle yaşadığı yasak ilişkiydi.
Ben’in yeni sevgilisinin tek bir isteği vardı, Ben ile birlikte eskiden Anne ile yaşadığı o büyük evde birlikte yaşamak.
Bu, Ben’in boşandığı eşi Anne’e bir nispet miydi yoksa gerçekten bu büyük ve güzel evin büyüsüne mi kapılmıştı bilinmez, ancak o evi çok istiyordu.
Ben’in becerikli avukatları boşanma davası sürecinde evi almayı başardı ve eski karısı Anne’e evi boşaltması için 3 gün süre verdiler.
İlk gün Anne evdeki tüm özel eşyalarını itinayla kutulara doldurdu.
Ertesi gün çağırdığı nakliye şirketi tüm eşyalarını yeni evine taşıdı.
Sonuncu gün içinse Anne’in daha ilginç planları vardı.
Son kez evinin yemek odasında oturdu, tüm mumları yaktı, güzel bir müzik açtı ve eski evindeki son yemeğinin keyfini çıkardı.
Yemeğini bitirdikten sonra, evdeki tüm odaları tek tek dolaştı Anne.
Ancak bu evle vedalaşmak için yapılan masum bir gezinti değildi… Gezintisini tamamlayan Anne daha sonra son kez mutfağı toparladı ve 37 yılını geçirdiği eve veda edip ayrıldı.
Ben ve yeni sevgilisi yeni evlerine taşındıklarında ilk birkaç gün boyunca her şey mükemmeldi.
Ancak yavaş yavaş evin içinde kötü bir koku yayılmaya başladı. Ben ve sevgilisi kokuyu gidermek için akla gelebilecek her şeyi yaptı, kokunun kaynağı olabilecek her şeyi temizlettiler ve yıkadılar. Evdeki tüm havalandırmaları kontrol ettiler, içinde herhangi bir hayvan ölüsü olup olmadığına baktılar. Evdeki tüm halıları yıkattılar ve evin her yerine hava temizleyiciler taktırdılar. Ardından evde haşere kontrolü yaptırdılar.
Bunun için çağırdıkları şirket kocaman evin en kuytu köşelerine kadar ilaçlama yaptı, tuzaklar kurdu fakat hiçbir sonuç alınamadı. Bir süre sonra kokudan dolayı kimse Ben ile sevgilisinin kapısını çalmamaya başladı.
Dostları bile artık onlara uğramıyordu. Evde çalışan hizmetliler işi bıraktı, evde tadilat yapan ustalar gitti. Bu kocaman ve kokulu evde Ben ve sevgilisi tek başına kalakaldı.
Nihayetinde koku sorununa çözüm bulamayan Ben ve sevgilisi evden taşınmaya karar verdi.
Aradan bir ay geçmesine ve evin fiyatını %50 indirmelerine rağmen ev satılmadı, bu kokulu eve alıcı bulunamıyordu. Ev hakkında bölgede yayılan dedikodular yüzünden artık emlakçılar dahi evi satmaya yanaşmıyordu. Oysa yeni ev alabilmek için bankadan yüklü miktarda kredi çekmişlerdi ve bu evin satılması gerekiyordu.
Bir süre sonra Ben, hayatının nasıl gittiğini sormak için eski eşi Anne’i aradı.
Sohbet döndü dolaştı ve evdeki kokuya geldi. Anne, Ben’in evle ilgili anlattıklarını sakince dinledikten sonra, aslında eski evini ne kadar çok özlediğini eğer onlar da isterse evi kendisinin satın alabileceğini söyledi. Ben, Anne’in evin nasıl koktuğu konusunda hiçbir fikri olmadığını düşünerek evi o gün içinde alması koşuluyla normal bedelinin 10’da birine satmayı teklif etti… Elbette Anne hemen kabul etti.
Bir hafta sonra Ben ve genç sevgilisi nakliye şirketinin bu kokulu evdeki eşyalarını yeni evlerine taşımasını zevkle seyrediyorlardı.
Sonunda 10 kat düşük fiyata da olsa bu kokulu evden kurtulmuşlardı ve Ben eski karısını bir kere daha aldattığı için inanılmaz keyifliydi. Nakliye şirketinin evden ayrılmadan önce aldığı son şey odalardaki perdelerdi…
Anne o gece akşam yemeğinde kendisine karides ziyafeti çektikten sonra yemekten arta kalanları yanına alarak tüm odaları tek tek ziyaret etmiş ve odalardaki perdelerin etek kısımlarında hazırladığı ceplerin içine bu artıkları doldurarak perdeleri itinayla dikip kapatmıştı. Evde kimsenin kaynağını bulamadığı koku çürümüş olan bu karides artıklarından yayılıyordu. Şimdi o perdeler yerlerini almak üzere Ben ve sevgilisinin yeni evlerine doğru yola çıkmıştı. Pes doğrusu!
