Ceyda Okay'ın açıklamaları şöyle:
'İYİ Kİ EVLENMİŞİZ'
"O dönemde dizi falan yoktu. Bu işleri çok da yapma taraftarı değildim. İşim hazırdı. Turizm okudum . Şirkete girecektim. Coşkun Bey ile 1994 yılında havalimanında tanıştık. O zamanlar bir ürünün tanıtımını yapıyorduk. O ürünle ilgilendi. Satın aldı. Aklına yazmış herhalde beni. Numara istedik, ben vermedim. Arkadaşım verdi. Sonra klip çekeceğini söyledi. Tanıştık, sonra klip çektik. Arada telefonlaşıyorduk. Ben paramı almak için ofise gittiğimde bana ‘rüyamda evlendiğimizi gördüm’ demişti. İnanmamıştım. Demek ki gerçekten görmüş. İyi ki evlenmişiz. Çok güzel iki kızımız oldu. Zaten altı ay içerisinde evlendik. Çok fazla bir flört dönemimiz olmadı"
'BAZEN ÇIKMAZA GİRİYORSUNUZ'
"Hayatımda her şey var ama sevgi eksik. 'En seni çok sevdim. Benimle evlenir misin?’ dedi. Ben 21 yaşındaydım. Coşkun Bey 45 yaşındaydı. Benim babam ben iki yaşındayken vefat etti. Hem eş, hem baba, hem sevgili dedim. Evlendik. 19 yıl iyisiyle kötüsüyle evliliğimiz devam etti. 19 yıl her şey güllük gülistanlık değildi. Bizim de sıkıntılarımız oluyordu. Bazen çıkmaza giriyorsunuz, orta yol bulamıyorsunuz. Devam ederse iki çocuğa zarar verecek. ‘Bitmeli’ diyorsunuz ve noktayı koyuyorsunuz"
'COŞKUN BEY'İ AFFETTİM'
"Boşanma sürecinde aynı evde kaldık. Coşkun bey yoğun çalışıyordu, evi otel gibi kullanıyordu. Babalarında ayrı kalmalarını istemedim. Evimizde sessizlik hakimdi. Coşkun Bey’i affettim. Çünkü affetmemek benim üzerimde büyük bir yük olacaktı. Şimdi sevgimiz başka bir boyuta geçti. Ayrı evlerdeyiz. Arada canı yaprak sarma istiyor. Gelip, yiyip gidiyor. Arada kendi evinde bir eksiği oluyor. Gidip yapıyorum. 19 yıl aynı yastığa baş koyduk. Onu ortalarda bırakmayız. Benim yarı ömrüm Coşkun Bey ile geçti. O güzellikler aklıma gelince gözüm doluyor. Belki de bu durum babasız büyümemden kaynaklıdır"
'ARKADAŞIZ'
"Coşkun Bey bir kez daha gelip ‘benimle evlenir misin’ dese olmaz herhalde. ‘Asla olmaz, kesinlikle’ demek istemiyorum. Ne olur, ne biter bilemem. Şuan daha iyiyiz. Arkadaşız, konuşabiliyoruz en azından. Büyük kızımız Londra’ya gitti. Beraber götürdük. Beş gün orada kaldık. Artık bekar bir insan. Evlenebilir de. Büyük kızıma da söylüyorum ‘Baban evlenebilir’ diye. Aynı şey benim için de geçerli. Gerçekten niyeti buysa, evlenmekse ‘başımızın üstünde yeri var o insanın’ deriz. Kızlarıma da ‘kabullenin’ derim. Ama niyeti başkaysa ve başka insanlar varsa yanında o zaman iki tane aslan gibi kızı var, vay haline derim. Ayrılık kararını verirken zorlandım. Onun bana ihtiyacı olursa iyi ya da kötü günde yanında olurum"
