Mesut Yar Posta
BU KADAR DİZİYİ KİM İZLEYECEK?
20 yeni dizi yolda. Eh bir o kadar da şu an ekranda. Geçen seneden gelen 20’ye yakın dizi de izleyiciyle tekrar buluşmayı bekliyor… Yani bu sezonda geçen yıl gibi 50 küsur diziyle yola çıkıyoruz. Ve emin olun ki bu sezon da geçen yıl gibi ilk üç ayda üçte biri aramızdan ayrılacak… Vallahi yazık, billahi günah!
Mevlüt Tezel Milliyet - Cadde
DEMOKRASİ NÖBETİ TUTANLAR YAĞCI MI?
Yenikapı'daki Demokrasi ve Şehitler Mitingi'ne Poll Production'ın patronu Polat Yağcı'nın organize ettiği tekneyle gittim. Teknede Yılmaz Erdoğan, Kenan Doğulu ve Halit Ergenç gibi Poll Production'ın sanatçısı olmayan birçok ünlü de vardı.
Aynı teknede, onlar kadar ünlü olmasa da 15 Temmuz'dan beri her gece meydanlarda demokrasi nöbeti tutan, sanat ve spor dünyasından birçok isim de vardı.
Bu arkadaşların tek tek ismini vermeyeceğim ama çoğu, Hürriyet Kelebek yazarı Cengiz Semercioğlu'nun 'Yağcı' başlıklı yazısından üzüntü ve rahatsızlık duyduklarını söyledi.
Bu ünlülerin çoğu, Semercioğlu'nun söylediğinin aksine Yağcı'nın şirketinde çalışmıyor, hatta aralarında müzik piyasasıyla hiç alakası olmayan, spor camiasından ünlüler de var. Bu insanlar göstermelik değil, vatan borcu için meydanlarda demokrasi nöbeti tuttuklarını söylediler.
Bu arada Semercioğlu'nun, Polat Yağcı'yı sadece kendine yakın olan sanatçıları götürmekle suçladığı Külliye ziyaretinin de tamamen spontane geliştiğini öğrendim. Yağcı o gece Beştepe'de, demokrasi nöbeti tutanlar güzel vakit geçirsin diye mini bir konser organize etmiş. Saat 00.15'te Cumhurbaşkanlığı Sözcüsü İbrahim Kalın, "Arkadaşlar, Cumhurbaşkanımız sizleri görmek istiyor" demiş. O an orada Polat Yağcı dahil, demokrasi nöbeti tutan sanatçı, gazeteci kim varsa Külliye'ye girmiş ve Erdoğan'la sohbet etme fırsatı bulmuş.
Yüksel Aytuğ Sabah - Günaydın
HİLALİN SİVRİ UÇLARI
Siyasi liderler arasında sağlanan uzlaşma bir yana, beni son günlerde en çok mutlu edenlerden biri de medyanın kutuplaşmadan kurtulup ortak bir ideal etrafında yek vücut olması. Görüldü ki, siyasi kutuplaşmanın kamplara ayırdığı 'gerçeküstü medyacılıktan' kimseye fayda yok. Tekrardan hatırlandı ki, gazetecilik bir misyon işidir ve gazeteci 'inandığını' yazmakla mükellef bir meşale tutucudur.
Ne mutlu bana ki, 16 Temmuz sabahı, 14 Temmuz akşamından çok daha büyük bir gururla "Ben gazeteciyim" diyebildim.
Darbe girişimi, öyle 'mükemmel' bir zamanda geldi ki... Bir turnusol kağıdı, bir kitap ayracı gibi işlevsel oldu. Artık lise kitaplarında kalan, uygulaması olmayan 'Medya dördüncü güçtür' sözünü yeniden hayata geçirdi.
Tabii ki medyanın 'tek sesli' olmasını savunacak değilim. Ama aslolan milletin bekası olunca, geriye kalan her şey teferruat haline geliyor. Tabii ki birbirimize laf sıralayacak, çatır çatır kavga edecek günlerimiz de gelecek. Ama önce şu taşı 'el birliğiyle' bir kaldıralım da...
15 Temmuz'dan önce birbirlerinin logosuna bile tahammül edemeyip ekranda buzlayan kanalların şimdi adeta 'ortak yayına' geçmelerini, birbirinin görüntülerini paylaşmalarını, canlı yayınlarda birbirlerinin isimlerini 'gocunmadan' telaffuz etmelerini nasıl da keyifle izliyorum...
Tüm 'gerçek gazetecilere', yıllardır birbirini rakip değil, düşman belleyen meslektaşlarıma bir çağrım var: Artık al bayrağımızın hilalindeki sivri uçlar gibi olmalıyız. Birbirimizden uzak gibi görünüp. birbirimize yakın durmalıyız...
