Yüksel Aytuğ Sabah – Günaydın
“BİR CEVHER” Kİ…
Eşkıya Dünyaya Hükümdar Olmaz, Yeter, Diriliş:
Ertuğrul, Kurtlar Vadisi:
Pusu ve Hayat Şarkısı...
Bunlar beni, geride bıraktığımız sezonda 'ekrana bağlayan' birkaç dizi. Yani eğer işim gereği neredeyse tüm dizileri izlemek zorunda olmasaydım, kişisel tercihlerim sadece bunlar olurdu.
Kanal D'nin bu sezonun ortalarında ekrana sürdüğü Hayat Şarkısı'nın başarısında en önemli etken ise Ahmet Mümtaz Taylan'ın sıra dışı oyunculuğu. Ona bu köşede, rol aldığı dizi ve filmler nedeniyle pek çok övgü düzmüşlüğüm var. Ama bu seferki farklı.
Çünkü canlandırdığı Bayram Cevher karakteri, bildiğimiz hiçbir kalıba uymuyor. Mudanyalı bir köylü ama ruhu kentli. Lehçesi var ama öyle gözümüze sokulan, karikatürize edilen cinsten değil. Hem çapkın, hem de karısından deli gibi korkuyor. Oğullarını her şeyden kıymetli görüyor ama bu onları kendisine 'köle' etmesine engel değil. Planlı programlı gibi görünmesine rağmen aklına her eseni yapan bir hiperaktif.
Yani her bir özelliği, diğeriyle çatışıyor. Adam bir çift zar gibi.
Çok ender olarak 'çift' geliyor.
Hani gerçek hayatta da çok kızdığınız ama sevmekten de vazgeçemediğiniz tipler vardır ya;
Bayram Cevher işte öyle biri.
Bu kadar zor bir rolü oynamak için ise 'Ahmet Mümtaz Taylan kalibresine' ihtiyaç var.
Sadece 'bir karakter' uğruna seyrettiğim çok az dizi oldu. Hayat Şarkısı da bunlardan biri.
Mesut Yar Posta
OLMASI GEREKEN OLDU…
Hayat Şarkısı’nın ( Kanal D ) sezon finali diğer dizilerden farklı olarak birden fazla soru işaretine neden olan kombinasyonlarla bitti. İzleyenin kafasının içinde kimse hakkında öldü mü ya da yaşayacak mı gibi bir soru yok…
Sadece” Hülya bu cendereden nasıl çıkacak, Bayram Baba kimin canına okuyacak, iyiler mi yoksa kötüler mi kazanacak?
Gibi bir sezon sonrasına devreden koca soru işaretleri var. Birkaç ay sonrasına ertelenen yanıtların nasıl gün yüzüne çıkacağı merakı net. Olması gereken gibi bir sezon finaliydi, oldu ve bitti. Buluşana kadar merakımızı çantada gezdirebileceğimiz bir veda ile…
Mevlüt Tezel Sabah - Günaydın
TABANCAYLA MÜCADELE ETMEK ZOR
Euro 2016'da İspanya maçı için Nice'e indiğimde havalimanında ilk dikkatimi çeken; Fransız polisinin tam teçhizatlı oluşuydu. Çoğunda çelik yelek, bellerinde tabanca, ellerinde tam otomatik gelişmiş makineli tüfekler vardı. Sanki 'Evrenin Askerleri' filmindekiler gibiydiler. Aynı şekilde asker de güvenliği sağlıyordu.
Çek Cumhuriyeti maçının oynandığı Lens'e ise Brüksel üzerinden geçtik. Üç ay önce IŞİD'in saldırdığı Zaventem Havalimanı'nda da aynı manzarayla karşılaştım. Polis, asker; neredeyse tüm güvenlik güçleri gelişmiş makineli tüfekler taşıyordu. Atatürk Havalimanı'nda makineli tüfek taşıyan polisler var ama sayısı az, polis genelde tabanca taşıyor. Teröristlerle kahramanca savaşan polislerimizde böyle silahlar olsaydı, belki de teröristler X-ray cihazlarının önünde etkisiz hale getirilirdi.
Ölümü göze almış, üstlerinde bomba, ellerinde Kalaşnikof'larla saldıran teröristlerle tabancayla mücadele etmek zor. Fransa ve Belçika'da olduğu gibi özellikle havalimanı, tren istasyonları ve iskelelerde, metrolarda polisimiz gelişmiş makineli tüfeklerle dolaşmalı, asker de güvenliğe katkıda bulunmalı.
