Sabah'a konuşan Simge Sağın, 2011’de çıkardığı ilk albümünün tutmamasından sonra dibe vurmuş ama ayağa kalkmayı başarmış. “Düştüysen kimse elini uzatmak istemiyor” diyen Sağın, “Yetenekli biri başarısız olduysa, gereksiz yere başarılı olan yeteneksizler mutlu oluyor” diyor
Sosyal medyada 115 milyon kez tıklanan 'Miş Miş' şarkısıyla adını duyuran Simge Sağın, 'Yankı' isimli yeni parçasıyla da başarısını devam ettiriyor. Onun hikayesinde, hit şarkılardan daha fazlası var aslında... Büyük bir başarının arkasındaki başarısızlık, dibe vurma ve küllerinden yeniden doğma öyküsü Sağın'ınki... 30'lu yaşlarının ortasında, güçlü ve aklına koyduğunu yapan bir kadın; bulunduğu yere tam anlamıyla tırnaklarıyla kazıyarak gelmiş. Son dönemin en popüler isimlerinden Simge Sağın, müzik serüvenini Esquire dergisine anlattı...
Aileme 'Şarkı söyleyeceğim' dediğimde bana ilk karşı çıkan kişi babamdı. Çok acı çekeceğimi, üzüleceğimi düşünüyordu. Aslında çok haklıymış. Bu iş, sevinçli bir iş değil. Dışarıdan çizilen imaj gibi yaşanmıyor. Babam, "Ancak bu işin okulunu okursan şarkıcılık yapabilirsin" deyince, konservatuvarın yolunu tuttum.
Lisede kötü bir öğrenciydim; sınıfta bile kaldım. Sonra İstanbul Teknik Üniversitesi Türk Musikisi Devlet Konservatuvarı'na bölüm ikincisi olarak girince, aslında o kadar da kötü bir öğrenci olmadığımı kanıtladım. Henüz öğrenciyken alaylı bir şekilde bu işi yapıyordum. Hem okuyup, hem de para kazanıyordum. Küçük yaşta ayakları üzerinde duran, kendi harcını ödeyen ve harçlığını kazanan bir kızdım. Hem okuduğum, hem çalıştığım, hem de gece sahneye çıktığım için erken olgunlaşıp biraz erkeksileştim. Kendimi korumak zorundaydım. Çünkü gece işi yapıyordum. Bu işleri yapan insanlara saygı duyulmadığını görmek de çok üzücü.
Bu işi yapacak birisi, kesinlikle işe vokalistlikle başlamalı. İnsan sesi de bir enstrüman ve insan sesinin insan sesine uyumu çok önemli. Vokalistlik çok ciddi bir iş. Şarkı söylemek gibi de değil; matematiksel tarafları var. İyi bir kulak ve ses yoksa yapılamaz. Bütün dünyada çok ciddi bir meslek olarak algılanıyor ama maalesef bizde vokalistler, orkestra elemanlarından daha az kazanıyor. Vokalistlik aşağı bir meslek gibi görünüyor ve bence bu çok çirkin bir bakış açısı. Ben senelerce vokalistlik yaptım, albümler ve dizi müzikleri için çalıştım. İşin mutfak kısmı her şeyden daha kıymetli ve zor.
