Serdar Turgut’un yazısı için tıklayın!...
Araştırmacı gazeteciliğimi durduramıyorum... İmdat! Bana yardım edin
Dünkü yazımda söz verdiğim gibi bu gazetede haberlerin derin incelenmeden ne yayınlanmasına ne de yorumlanmasına izin veririm. Ne demek istediğimi arkadaşların daha iyi anlamaları için onlara birer örnek oluşturmaya karar verdim. Dün kahve cezveleriyle ilgili araştırmamı yaptım ve onun sonuçlarını yazdığım yazıda, bugün de cansız mankene tecavüz eden adamın haberiyle ilgili yorum yapacağımı, ancak yorumu yazmadan önce yine araştırmacı gazetecilik görevimi yapacağımı anlatmıştım. İlgili haber özetle şöyleydi:
Bir adam mağazaya girmiş, kendisini cansız mankenlerin arasında bulmuş ve hayatta olabilecek en tehlikeli şey olmuş. O adam tahrik olmuş Türk’e dönüşmüş ve gayet tabi ki anında tecavüzcüye dönüşmüş o da cansız mankene tecavüz etmiş. Olay Adli Tıp’a intikal etmiş ve cansız mankenin memesinden bir tanesinde ısırık izi bile bulunmuş.
Böyle bir konuda yazı yazmamam hemen hemen imkansız olduğuna göre, asistanıma ‘Bana bir adet cansız manken bulun’ dedim. Benim tuhaf taleplerime alışık olduğu halde,-çünkü bir gün önce de dört adet kahve cezvesi istemiştim de-o bile ‘Neden istiyorsunuz bunu’ diye sordu. Ben de açıklıkla ‘Ona tecavüz edeceğim’ dedim. Bu cevabım onu rahatlatmış olmalı ki hemen cansız manken aramaya başladı.
Ararken bana ‘Canlısını bulsam olur mu’ diye de sordu, bu soru üzerine itiraf etmeliyim ki uzunca bir süre düşündüm. Ama sonra vazife aşkı üstün çıktı, ‘Olmaz illa da cansız manken istiyorum’ dedim. ‘Bir tane bulduk ama onun kolu yokmuş’ dedi, ben de ‘bunun fazla sorun olmayacağını hatta araştırmacı gazeteciliğimi engellemeyeceğini’ söyledim ve hatta ‘Kafası olmasa daha da iyi olur’ dedim. Sonunda cansız manken geldi ve tüm yazı işlerini boydan boya geçirerek onu odama sürüklediler. Onu görünce bayağı bozuldum, bunu da söylemeliyim. Çünkü boyu benden uzundu. Ben daha önce okumuş olduğum haberin etkisinde olduğumdan, mankenin önce göğsüne dokundum. Hakikaten de kelimenin tam anlamıyla taş gibi memeleri verdı. Anlamadığım nokta tecavüzcünün bu kadar sert bir cismi nasıl ısırıp da diş izi bırakabildiğiydi. (Bu noktada evrim ile ilgili şu teorimi de anlatmalıyım; bana göre azgelişmiş veya normal evrimini tamamlamayan insanların dışkısı büyük ve kalın olur. Dişleri de katırlarınki gibi sağlamdır bunların. Bu teorimi bir yanınıza yazın olur mu.)
Cansız mankene tecavüz haberinde bir ilginç detay da vardı. Tecavüzcü daha sonra duvara ve cama spermiyle mesaj yazmıştı. (Bu aşamada evrimini tamamlayamamış insanlarla ilgili teorime bir üçüncü kriter daha ekleyebilirsiniz, bu tiplerin spermleri de haddinden fazla olur.) Ben de gazeteye araştırmacı gazeteciliğimde haberin bu boyutunu da inceleyeceğimi anons ettim. Bu anonstan sonra gazete Dalton kardeşlerin girdiği kasaba gibi aniden boşaldı. Halbuki o noktaya kadar herkes cansız mankenle beni oda kapısından görmek için toparlanmıştı. Yeni araştırmacı gazetecilik çalışmam olasılığından neden korktular ki; pek anlamadım. Çünkü tecavüzcü, spermiyle duvara ve cama hayli uzun mesaj yazmış. Ben de aynı işe girişsem olsa olsa tek kelimelik mesaj verebilirdim. (Evrim teorimi hatırlayın lütfen.)
Sonunda çalışmalarım bitince bir ‘Beyaz Türk’ olarak nezaketimi gösterdim ve cansız mankeni yazı işlerinin kapısına kadar götürdüm. Erkenden gittiği de iyi oldu. Çünkü ona karşı güzel duygular beslemeye başlamıştım. Tecavüzü herkese anlatabilirdim ama aşkı asla, rezilim çıkardı vallahi yemin ediyorum.
Genel Yayın Yönetmenimiz bu fotoğrafta da araştırmacı gazetecilik yaparken görülüyor. Bu çalışma aslında ciddi bir insan olan yayın yönetmenimizin cansız mankene karşı farklı hisler beslemesiyle ve seviyeli bir ilişkide ısrarlı olmasıyla yarıda kesilmek zorunda kalmıştır.
Son Güncelleme: 3.05.2020 15:14:13
