Okulların bugün tatile girmesiyle yıllık izne çıkışlar hızlanacak. İşçi emeklilik, istifa veya işveren tarafından çıkarılarak ayrıldığı tarihte, kullanmadığı izinlerin parasını ancak geriye dönük 5 yıl için talep edebilir. Memurlarda ise 2 yıl sonra izin hakkı düşüyor. Ancak izin ücreti kullanılmayan yılın ücreti değil güncel net ücret üzerinden hesaplanması gerekir.
Yıllık izninlerinin tamamını kullanamayanlar izin paralarını merak ediyor. Mevzuata ve yargı kararlarına göre, işçiler işten ayrılmadan kullanmadıkları izin paralarını alamıyorlar. Yasa uyarınca izin hakkından vazgeçilemediği için, işçinin çalışırken izin kullanmak yerine parasını alma hakkı bulunmuyor. İşten ayrılırken ise işçi sadece son beş yılda kullanmadığı izin günlerinin parasını alabiliyor. İzin parasının hesaplanmasında, son ücretin esas alınması gerekiyor.
ÜCRETSİZ YOL HAKKI
4857 Sayılı İş Kanunu'na göre, işe başladığı günden itibaren, deneme süresi de dahil olmak üzere en az bir yıl çalışmış işçiler yıllık ücretli izne hak kazanıyor.
Bir işçinin ne kadar yıllık ücretli izin kullanabileceği, çalışma süresine bağlı olarak değişiyor. Yıllık ücretli izin, çalışma süresi bir yıldan beş yıla kadar olanlara 14 gün, 5 yıldan fazla 15 yıldan az olanlara 20 gün, 15 yıl ve daha fazla olanlara ise 26 günden az olamaz. Bu süreler yasal güvence altına alınmış asgari süreler. Toplu sözleşmeyle veya işçiyle işveren arasında imzalanacak sözleşmeyle bu süreler artırılabiliyor.
İşçinin yaşı 18 ve daha düşük ya da 50 ve üzerinde ise çalışma süresi ne olursa olsun yıllık izni 20 günden az olamaz.
Yıllık ücretli izin hakkının hesabında iş kazası veya hastalık nedeniyle işe gidilemeyen günler, kadın işçilerin doğumdan önce ve sonra çalıştırılmadığı süreler, muvazzaf askerlik dışında manevra veya seferberlik gibi nedenlerle işe gidilemeyen günler, işyerinde zorunlu nedenle çalışmaya ara verilen sürenin 15 günlük kısmının da dikkate alınması gerekiyor.
Kanun, eğer işçi ile işveren anlaşırsa izin sürelerinin, bir bölümü 10 günden aşağı olmamak üzere en çok 3'e bölünebilmesine de olanak tanıyor.
Yıllık iznini işyerinin bulunduğu yerden başka bir yerde geçirecek olanlara istemde bulunmaları ve bu durumu belgelendirmeleri koşuluyla gidiş ve dönüşlerinde yolda geçecek süreleri karşılamak üzere işveren tarafından dört güne kadar 'ücretsiz' izin verilmesi mümkün. İşçinin emeklilik, istifa veya işveren tarafından atılmak suretiyle işten ayrıldığı tarihte, kullanmadığı izinlerin parasını alma hakkı bulunuyor. Ancak yasaya göre ücret alacaklarında zamanaşımı süresi 5 yıl olduğu için, daha eski çalışma yıllarına ait kullanılmayan izinler için hak iddia edilemiyor.
Kimi işverenler izin parasını hesaplarken, izin hangi yıl için geçerli ise o yıldaki ücret üzerinden ödeme yapıyor. Bu, yasaya açıkça aykırı bir durum oluşturuyor. Çünkü yasa, işçinin hak kazanıp da kullanmadığı izin sürelerine ait ücretinin, sözleşmenin bittiği tarihteki ücreti üzerinden ödenmesini öngörüyor.
MEMURA EN AZ 20 GÜN
İşçilerden farklı olarak devlet memurlarının yıllık izin süresi 20 günden başlıyor. Hizmeti 1 yıldan 10 yıla kadar olan memurlar 20 gün, hizmeti 10 yıldan fazla olanlar ise yılda 30 gün izin hakkına sahip. Zorunlu hallerde bu sürelere gidiş ve dönüşte ikişer gün eklenebiliyor.
İşçiler kullanmadıkları iznin parasını 5 yıla kadar geri alma hakkına sahip ancak memurların böyle bir hakkı bulunmuyor. Memurların son iki yıldan önceki kullanmadıkları izin sürelerine ilişkin hakları düşüyor.
