Yıllarca oturunca olmuyor.
Eskiyor, külleniyor, hatta şarkı söylemeyi bile unutuyorsunuz.
İşte Rober Hatemo’da olduğu gibi…
Yıllarca uyudu, uyutuldu “albüm yapılacak” diye…
Neysi sonunda çıktı şarkısı…
“Pabucumun” dünyası derken, “Pabucumun starı” gibi oldu Rober Hatemo’nun çıkışı!.. Çıkış değil, direkt iniş sinyali veren bir okuma şekliyle, sönük bir şekilde yeniden merhaba demek istedi müzik dünyasına ama!.. Bir de şişmiş, duba gibi olmuş üstüne üstlük!..
Yazık olmuş…
Şarkı okumaya okumaya unutmuş sanki…
Tadı-tuzu yok.
Bunca yıldır bunun için mi uğraşmış!..
Zaten böyle yıllarca ara verip de toparlayan yok ki…
İki zurna sesiyle kurtarmak istemiş ama bu tükenmiş sesiyle imkansız adeta…
Yazık… Gerçekten de üzüldük Rober Hatemo’ya… Kılavuzu karga olanın, misali!.. Yanlış çevreler; müzik dünyasından kopuk geçen yıllar, abuk dostluklar, ilişkiler ve iki zurna sesiyle bir şarkıda yeniden parlayacağını düşünmek gerçekten bir hayal…
Ve daha şarkısını paylaşır paylaşmaz aldığı, “Rezil, olmamış” şeklinde gelen yorumlar:
